Üstadlar Olta İpleri ve Türevleri

Olta ipleri tarihi: İnsanlık ilk çağlarda hayvanların uzun kuyruk kıllarını, batması içinde yağ ekleyip ağırlaştırılarak yapmıştır.

Olta ipleri tarihi: İnsanlık ilk çağlarda hayvanların uzun kuyruk kıllarını, batması içinde yağ ekleyip ağırlaştırılarak yapmıştır. Emekli profösyönel usta balıkçılardan Yeni Kapılı Yalcın ( Aydan Yalçın ) ın anlatımına göre; Üç kılın veya daha fazlasının ( oniki kata kadar ) parmak uçlarına geçirilerek kasa düğümünün atılmasından sonra elde sağ ve sol sarım bükümle seğirtilerek oluşturulan bu ipler sırayla ve arka arkaya bir sağ ve bir sol büküm eklemek suretiyle 50-60 kulaçlık bir kıl oltanın bir haftada yapıldığı, kullanımından sonra tatlı su ile yıkanarak açık bir şekil ve alanda asılarak kurumaya bırakılan kıl olta iplerinin sepetler içinde naftalinli bezlerde ve kuru ortamlarda muhafaza edildiği ifade edilmiştir. İstanbul’da daha sonraki dönemlerde İspanyol “ Barsak ” olta iplerinin ( şekil olarak hafif yassıdır ) getirtilmesi ile İstanbul’da kıl olta devri 1959-1960’lar da tamamen kapanmıştır. Sonraki dönemlerde ipek ve pamuk lifleri ile geliştirilen olta ipleri ikinci dünya savaşından sonra naylon misinanın keşfi ile birlikte günümüze kadar hızlı bir gelişme gösterip, günümüz teknolojisi ile birlikte çok teknik türleri de oluşmuştur.

Misinalarda asıl amacın avcı bir takım düzeneğinde doğru kullanılmasıdır. Bu kuralın temelinde ise ince bir takıma sahip olmak yatar. Dolayısı ile artık takımlarda kullanılan köstek, beden ve oltaların misina değerlerini eski yazılı kaynaklardan kopya ederek mili metrik ölçülerle ifade etmemiz, günümüz şartlarında yanıltıcı olduğu gibi, bu temel esastan da bilmeden ve istemeden uzaklaşmamıza sebep olur. Misina değerlerini çekerlerine göre ele almak, teknolojinin verdiği imkanlar dahilinde av verimini arttırmak için en ince takıma sahip olmak gerekir. Bunu da yaparken hedef avın davranış ve yapı özelliği ile birlikte ortam şartlarını da göz önünde tutarak ihtiyacımız olan doğru seçimi yapmalı ve takımın avcılığı en küçük değerler seçilerek verimi arttırılmalıdır. Pahalı olmaları; Performansları, dayanıklılıkları, av verimi, kaybedilen takımlar...vs. göz önüne alınarak ayrıca yapılmalıdır.

Misinaları ve olta iplerini belli bir sınıflandırma içine kolay kolay sokamayız. Yapısal olarak üç çeşit olup bunlara yekpare ( mono ), eş çoğul ( copolymer ) ve örgü ( spectra ) olta ipleri denir. Bu yapısal adlandırılmaların üstünde, yapım tekniği ve materyal çeşidi göz önüne alındığında piyasalarda basitçe üç grup altında toplanır. Bu grupların içinde çok teknik özelliği olanlar ayrıca ele alınır. Her avcılığın kendine has teknik verilerine sahip yüzlerce markada onlarca çeşidi vardır. Uygun olta ipi seçimi, av ve ortamın özelliklerine göre yapılır.

1. Misina ( Monofilament = Tek parça lif ) : Bunlar yıllarca kullanılan bildiğimiz klasik misinalardır. Çağdaş teknoloji ile yapılan üstün özelliklere sahip değişik türleri son yıllarda ayrıca piyasaya çıkmıştır. Genellikle çeker değerleri, mili metrik çapları oranında ifade edilir.

Klasik Misina: Ergimiş plastikten(Naylon) şekillendirilen,bilinen misina türüdür.

Fluorocarbon: Bu misina türünü ilk olarak yirmibeş yıl önce Japonya’daki Kureha Kimya kuruluşu bulmuş ( icat etmiş ) ve adına da polyvinylidene fluoride ( polymer of fluorine bonded to carbon=Polimer yapı içine konan; Karbona fluor birleştirilmiş ) demişler yine bu firmanın misina markası olan Seaguar adı altında piyasaya sürülmüş, üretimi normal misinalar gibi fakat çok yüksek bir teknoloji kullanılarak kimyasal katkılarla yoğunlaştırılmış ve dış etkilere ( Güneş, tuz, asit..vs. ) dayanıklı hale getirilmiştir; Buda pahalı olmasına sebep olmuş. Yapısındaki en büyük özellik çap ölçüsünün diğer misinalara göre küçük olması, sağlam düğüm tutmasıdır. Normal naylon misinalardan ayrılan farkı suyu emmemesidir. Buda yapısına giren suyun mercek etkisi yaratarak olduğundan daha büyük gözükmesini, çarpan ışığı ayna gibi yansıtmasını engellemiş ve bunlardan dolayı görünürlük özelliğini de azaltmıştır. Teknik bilimsel verilere göre yansıtma ( ışığın kırılma ) indeksi; Suyun 1.33,Carbon misinanın 1.37-1.42,Naylon misinaların 1.52-1.62’dir. Hacim / kütle yoğunluğu 1.6 dır. Bunun anlamı sudan ağır ve batar, sürtündüğü yerlerde formunu bozmaz ve dayanıklıdır.

İnsan gözüyle suyun içindeki 0.50 Naylon misina ile 0,50 Carbon misina aynı büyüklükte görülmesine rağmen, su içinde bu misinaların bir balığın gözüyle algılanmaları, ışığı yansıtma ( kırma ) özelliklerinden dolayı farklıdır.

Sonuç olarak; Suyu emmemesinden,yoğunlaştırılmış kimyasal yapısı nedeniyle ve çap küçüklüğünden dolayı görünmez olarak adlandırılmıştır. Düğüm tutan, dayanıklı, çekeri yüksek, esneme özelliği diğerlerine göre daha yavaş gerçekleşen, ve bunlara bağlı olarak su tutma ( istenilen derinliğe ulaşma ) yeteneği diğer türlerine göre daha fazla olan bir misina türüdür.


2.Örgü misinalar ( Multi-filament = Çoklu lifler ) : Adından da anlaşılacağı üzere örülerek ipek, pamuk, naylon, polyethylen fiberden imal edilip, teflon ve vinil kaplama ile takviye edilmişlerdir. Kullanılan hammaddelerine ve teknolojilerine göre özellik içerirler. Bu tip misinalar büyük avlar için kullanılır.

Dakron: Naylon misinaların keşfinden önce kullanılan olta ipleridir ve hala ekonomik ve sağlam olduklarından dolayı piyasada satılıyorlar.
Sentetik fiber: Çelikten on kat daha sağlam ve ince yapılılar.Bu çeşit olta iplerini ilk olarak Spectra patenti ile tanıdık.

3. Çelik teller: Adından da anlaşılacağı üzere metal telden mamul, çoğunlukla predatör ( yırtıcı ) veya dişli avların takımlarında beden veya köstek olarak kullanılırlar, bazı koşullarda makaralarda olta ipi yerine kullanılan tipleri de vardır. Bunlarda mono ve multi-sarım tekniklerinde imal edilip, kaplama ile takviye edilmişlerdir. Titanyum gibi çok üstün teknolojiye sahip ürünlerden örnekleri mevcut oluğu gibi düğüm tutanları da vardır.

Balıkçılık teknolojisindeki gelişmeler günümüzde özelliği olan birçok misina türlerini de ortaya çıkarmıştır. Bunlar çekerleri yüksek, ince yapılı, renkli, yüzer, batar, yüzer-batar, görünürlük oranı düşük, su tutması, ultraviyole ışığa dayanıklı, kamufle olan, ortamına göre bukalemun gibi renk değiştiren, düğüm tutma yeteneği fazla olan, esneme yeteneği az olan....vs.

Olta iplerinde, mamul üstünde belirtilen, çektiği kuvvet değeri; liflerin mukavemeti ile ölçülmez. Verilen bu değer olta ipinin su içinde düğüm tutabilme özelliği ön planda tutularak belirtilmiştir ( kırılma, kopma veya çözülmede en zayıf nokta, düğüm yeridir ). Dikkat edilirse ciddi üreticiler sattıkları mamullerin açıklamalarında tavsiye düğüm örneklerini de gösterirler. Yapılan testlerde 10 metre boyunda ipler kullanılır. Dolayısı ile 20 metre olan bir ipte belirtilen değerden iki kat, 100 metre olan ipte ise 10 kat çekme gücüne sahip olabilirler. Neticede bir olta ipi verilen değerin üstünde olan ağır balıkları da çekebilir.

Misina satın alırken aşağıdaki faktörler göz önünde tutulur:

1- Çektiği ağırlık ve çapı, 2-Islak düğüm tutma kuvveti, 3-Darbe emme ( kuvvet bindirme anında esneme kabiliyeti ), 4-Hafıza-Esneklik [ Memory ( Gam yapma ): Özellikle naylon misinalarda sarımda veya fırlatma esnasındaki gerilimde elastiki yapısından dolayı o an için bir form bozukluğu olur. Hal böyle olunca normal konumuna geldiğinde tekrar eski haline dönebilme olayıdır ( kendi orijinal şeklini hatırlamasıdır ). Özellikle soğuk sularda kullanılacak takımlarda problem yaratan faktör için dikkat edilmesi gereken değerdir. 5-Ultraviyole ( güneş ) ışığından etkilenmeme, 6-Misinanın bir bobindeki değişkenliği, 7-Aşınma dayanıklılığı, 8-Rengi, 9-Yeterliliği, 10-Fiyatı.

Bakımı: Her takımda olduğu gibi temiz tatlı su altında yıkanmalı, güneşe ve ısıya karşı korunmalıdır. Teknik özelliği olanlarda, imalatçı firmanın önerdiği bakım metodunu yapmak en doğrusudur.

Rasgele,

Kapt. Nasuhi ALBULAK
01/MAYIS/2003

 

Cevap: Olta İpleri ve Türevleri

Sevgili üstadım,değerli bilgi paylaşımı için teşekkür ederim...

 

Cevap: Olta İpleri ve Türevleri

Değerli bilgi ve paylaşımlar çok teşekkür ederim Nasuhi abi ÜSTAD olmak böyle bir şey Alkış