Harici Konular Gönül Dostlarının Sohbet ve Muhabbet Odası

Günaydın canlar sağlıklı günleriniz olsun

 

Cümleten sağlıklı akşamlar

 

Hayırlı akşamlar

 

Günaydın canlar sağlıklı günler cumanız mübarek olsun

 

Günaydın
Hayırlı cumalar

 

Acıpayam'dan iyi geceler.

 

Günaydın canlar sağlıklı günleriniz olsun

 

Günaydın

 

Cümleten sağlıklı ve hayırlı akşamlar

 

Hayırlı akşamlar.
Konya'dan sevgilerle.

 

Günaydın canlar sağlıklı günler güzel bir tatil günü olsun balığa gideceklere rast gelsin

 

Günaydın

 

Hayırlı akşamlar..
Afyon'dan sevgilerle.

 

Cümleten sağlıklı akşamla

 

Günaydın

 

Yanarım teğmenim yanarım…
Atilla Köprülüoğlu yazdı


Kışlamız gömülünce karanlığa
ineceğim sokağa pencereden.

Bir saat içinde varırım dağa.

Gel dağa çıkalım İzmirli Teğmen

(Nâzım Hikmet)

Yazımızın kahramanıdır Teğmen Salih...

Küçük yaşta öksüz kalmış, sığındığı dayısı

ona kötü davranınca

daha 12 yaşında kaçak bindiği trenle Balkanlar’dan İstanbul’a gelmiştir.

Bir tesadüf eseri dönemin Milli Eğitim Müdürü ile

karşılaşınca kaderi değişmiştir.

Müdür, Salih'i

Ankara İdadisi’ne "leyli" yani ‘’parasız yatılı’’ olarak yollamıştır.

İlginçtir;

Salih’in sınıf arkadaşlarından biri de ünlü işadamı Vehbi Koç’tur!

İdadi’yi bitiren Salih, daha sonra hayvanlara olan sevgisinden

Veteriner Fakültesi’ne yazılmıştır.

Kısa süre sonra da askere alınmıştır, çünkü savaş patlamıştır.



**

Salih’in bundan sonra herşeyi artık askerliktir.

Osmanlı'nın son günleridir, ülke parçalanmaktadır....

Büyük hayranlık duyduğu Mustafa Kemâl Paşa da

"Milli Mücadele'’yi başlatan ateşi yakmıştır.

Salih, yıldız takmıştır, artık Teğmen Salih’tir!

Milli Kuvvetler’e katılmış, geldiği İnebolu’da da

direnişi örgütleyen subaylardandır!

İnebolu’da o günlerde Mustafa Kemâl’in çağrısıyla

İstanbul’dan gelen dört ünlü isim vardır;

‘’Nâzım Hikmet, Vâlâ Nureddin, Yusuf Ziya ve Faruk Nafiz!..’’

Hatta Nâzım, ‘’İki arkadaş tuttuk dağlara giden yolu,

Öyle yükselmişiz ki sahilde İnebolu,

İnce sokaklarıyla ufaldıkça ufaldı,

Minareler bir çizgi, camiler nokta kaldı...’’

dizeleriyle başlayan meşhur ‘’İnebolu’’ şiirini yazmıştır.

(O Nâzım ki;

Kurtuluş Savaşı’nın içeriğini bilmenin öğrenmenin

edebiyatla olanaklı olduğunu

‘’Kurtuluş Savaşı Destanı’’ şiiriyle,

Attilâ İlhân da ‘’Gazi Paşa’’ romanıyla da göstermiştir.)

**

Teğmen Salih,

Sakarya Savaşı’nda

yaralanır, kısa sürede iyileşir, yine cepheye koşar.

"Büyük Taarruz" başlamıştır, Dumlupınar zaferle sonuçlanmıştır.

Düşman arkasına bakmadan kaçmaktadır.

Gazi Paşa da, Uşak’a gelmiş karargâh kullandığı

Niziboğlu Konağı’nda işgalcileri denize dökmenin

plânlarını yapmaktadır kurmaylarıyla.

Yunan Başkomutan Trikupis Uşak’ta yakalanır.

Onu esir alıp Mustafa Kemâl Paşa’ya

götürenlerden biri de; Teğmen Salih’tir!

Ve sonrasında 9 Eylül 1922’de ‘’işgal edildiği gün

kuruluş kurtuluş mücadelesini başlatan kent’’

Güzel İzmir’e ilk giren birliklerin içinde olmanın

onurunu da yaşar!

**

Emperyalizme diz çöktürülmüştür, destanlar yazılmaktadır.

‘’Mustafa Kemâl’in Askerleri’’nden ‘’Teğmen Salih’’,

İstiklal Madalyası ile de ödüllendirilir, yasa çıkınca da ’’Erce’’ soyadını alır.

Uzun yıllar Anadolu'nun her yerinde görev yapar,

"Albay" rütbesiyle emekli olur.

Bundan 40 yıl önce de vefât eder.

**

Bir gün torunu Firat Hinchal

dedesinin anı notlarını bulur.

Sararmış iki yaprak ilgisini çeker,

dedesi aynen şunları yazmıştır;

‘’Cephedeyiz.

Ara ara evlerimizden mektuplar dağıtılıyor,

eşlerimizden ailelerimizden, okuma yazma bilen hanım az.

Çoğunlukla bilenlere yazdırılmış mektuplar.

Mektubunu alan bir köşeye çekilip sessiz sessiz ağlıyor,

mektup alamayanlar mahzun.

Yine böyle bir gün Eskişehirli Teğmen arkadaşımız

Seyfi ki, yaşça bizden büyüktü!

Gözleri yaşlı elinde eşinin mektubuyla yanımıza geldi

‘Arkadaşlar, size okumak istiyorum ‘ dedi.

Şöyle yazmış muhterem eşi;

‘Seyfi, üç çocuğun yüzüne hasret,

anne bizim babamız öldü mü diyorlar, seni görseler

tanımayacaklar. Daha fazlasını okuyamadı.

Dönüp, “çocuklarımın yüzünü ben de

unuttum, bir daha görebilecek miyim,

ümidimi kaybettim artık” dedi.

Yıllardır savaşmaktan bıkmıştık, çoluğumuza

çocuğumuza hasret kalmıştık, daha

ne kadar kalacağımızı da bilmiyorduk.

26 Ağustos’ta yoğun topçumuzun ilk ateşiyle

alacakaranlıkta tel örgüleri atlaya atlaya,

süngü döğüşü yapa yapa ilk cepheleri yardığımızda

hava aydınlanıyordu. Bir onbaşı geldi, sayım yapmış:

‘Seyfi Teğmenim ve 12 er

şehit düştüler komutanım’ dedi.

Kahrolduk, içine doğmuştu sanki!

O gündür bugündür

yanarım Teğmenim Seyfi’ye yanarım!..’'

**

Bu ülkeyi...

Ay-Yıldız’ı...

Gırtlağına kadar dolu dolu sevenler adına;

Milli Mücadele’nin isimli isimsiz kahramanlarına,

"Mustafa Kemâl'in Askerleri'’ne,

Bütün şehitlerimize;

Minnetle...

Saygıyla...

Atilla Köprülüoğlu

 

Cümleten sağlıklı akşamlar

 

Günaydın canlar sağlıklı güzel bir gün olsun